Terlalu banyak yang ingin dicerita. Terlalu banyak yang ingin dikongsi. Terlalu banyak yang dipendam. Tapi aku perlu luah pada siapa ?
Sakit. Sangat sakit. Hingga aku rasa aku tak mampu untuk bertahan. Sampai bila aku mampu bertahan.
Jiwa aku rapuh. Jiwa aku tak kukuh. Untuk satu perkataan yang terlalu utuh. Setia. Aku setia tapi sebaliknya pada dia.
Kenapa perlu ada rasa duka kalau bahagia dicipta ? Kenapa perlu ada gembira kalau sedih menampar jiwa ? Kenapa perlu ada curang kalau yakin boleh setia ?
Jujur aku kata. Aku terlampau setia. Aku terlampau sayang. Sebab itu aku terlalu menjaga. Jujur. Aku tak mahu. Tapi hati aku yang mendesah buat begitu.
Ada sesiapa yang boleh beri semangat masa aku dalam keadaan duka ? Aku harap ada. Aku tak mampu pendam sendiri. Sakit. Pedih. Sampai bila aku mampu begini ?
Awak, kenapa awak sanggup buat sy macam ni ? Kenapa awak berubah tanpa aeak sedar ? Kenapa awak tahu tapi awak masih melukakan ? Kenapa awak masih berkasar sedangkan awak tahu sy tak pernah berkasar dengan awak ? Kenapa awak sanggup mencari salah walaupun tiada salah ? Dan kenapa sy yang menjadi mangsa ?
Berlaku jujur pada sy. Kalau sayang katakan sayang. Kalau benar cinta katakan cinta. Dan kalau sungguh toada lagi rasa itu, lepaskan sebaiknya bagaimana awak mula begitu juga pengakhirannya. Adakah awak lupa masa kita mula mula berkenalan ? Adakah awak lupa pada mula kita berkongsi cerita ?
Awak buat sy jatuh. Dan awak biarkan sy terus jatuh. Tiada kata kata semangat. Tiada jujur. Tiada kasih. Tiada sayang. Yang ada hanya benci. Yang keluar hanya bosan dari mulut awak. Yang selalu diucap hanya malas. Tak tahu. Entah. Tak de apa apa. Itu saja. Jadi sy perlu balas apa untuk tarik hati awak kembali ? Tiada. Susah. Okay. Ye lah. Itu saja.
Jujur sy kata. Belum tiba masa untuk sy bersedih, maka jangan bersedih. Tiba satu masa untuk sy melepaskan semuanya, sy akan lepaskan. Cuma, masa itu sy harap, tolong. Tolong jangan paling belakang lagi. Hapuskan semua kenangan kita. Buangkan semua pengalaman yang kita cipta. Dan hapuskan ego awak demi dia yang akan datang. Ego awak tidak setanding dengan sy.
Sy minta maaf. Sy tak mampu lagi nak pujuk hati ini untuk kasih pada orang yg tak tahu menghargai. Hati ini dah tak mampu menampung rasa kecil hati dan rasa sedih. Sy minta maaf. Saat ini, tak kan ada sy dalam hati awak. Tak kan ada lagi nama awak dalam doa sy. Semoga awak bahagia.
Sy minta maaf. Terima kasih. 💔
.:That was I. This is ME. Everybody has a past. Everybody lives a present. And everybody deserves a future:.